Το 1942 η πόλη Πασκαγκούλα στην πολιτεία του Μισισιπή είχε χάσει τον ύπνο της. Ο λόγος για έναν μπαρμπέρη-φάντασμα που τριγυρνούσε την ώρα που όλοι κοιμόντουσαν, έμπαινε μέσα από τα παράθυρα στα σπίτια των κατοίκων και έκοβε τούφες από τα μαλλιά των γυναικών.

Στις αρχές του Δεύτερου Παγκοσμίου πολέμου η κατασκευή πολεμικών πλοίων βοήθησε την μικρή πόλη της Πασκαγκούλα στην οικονομική και πληθυσμιακή της ανάπτυξη, καθώς μέσα σε μόλις λίγα χρόνια οι 5.000 κάτοικοι της, έγιναν 15.000. Η εισροή νέου πληθυσμού έφερε αύξηση στην οικονομία των τοπικών επιχειρήσεων αλλά στην εγκληματικότητα, την οποία η αστυνομία, πλέον, αδυνατούσε να την ελέγξει πλήρως. Στους δρόμους της πόλης περιφέρονταν μέθυσοι, ενώ αυξήθηκαν και οι διαρρήξεις. Ο πιο ανατριχιαστικός φόβος που στερούσε τον ύπνο των κατοίκων όμως, ήταν ο μπαρμπέρης-φάντασμα της Πασκαγκούλα.

Το πρώτο κρούσμα συνέβη στις 5 Ιουνίου του 1942, ημέρα Παρασκευή. Δυο γυναίκες, οι Mary Evelyn Briggs και Edna Marie Hydel, ήταν τρομοκρατημένες όταν ξύπνησαν και είδαν έναν άντρα να βγαίνει από το παράθυρο της κάμαρας της. Τα κορίτσια δεν είχαν πάθει τίποτα, όμως και οι δυο είχαν χάσει μια τούφα από τα μαλλιά τους. Η μια από αυτές περιέγραψε τον άντρα ως κοντό, με αρκετά κιλά και φορούσε λευκό πουκάμισο.

Το δεύτερο κρούσμα έγινε 3 μέρες αργότερα, την Δευτέρα. Ο μπαρμπέρης στην προσπάθεια του να εισέλθει στο υπνοδωμάτιο ενός μικρού κοριτσιού, έσκισε την σίτα του παραθύρου, μπήκε μέσα και έκοψε μια τούφα από τα μαλλιά της 6χρονης Carol, η οποία κοιμόταν δίπλα στον αδελφό της. Αυτή την φορά ο μπαρμπέρης άφησε ένα στοιχείο, μια πατημασιά δίπλα στο παράθυρο.

Το επόμενο περιστατικό συνέβη ξανά την ερχόμενη Παρασκευή και τα θύματα ήταν ένα ζευγάρι. Ο μπαρμπέρης πάλι διέρρηξε το σπίτι με παρόμοιο τρόπο, σκίζοντας την σίτα του παραθύρου, όμως αυτή την φορά αντί να πάρει μια τούφα από τα μαλλιά της συζύγου, επιτέθηκε στο ζεύγος με έναν σιδερένιο λοστό. Ο σύζυγος κατέληξε λιπόθυμος από το χτύπημα, ενώ ο μπαρμπέρης έφυγε από το σπίτι έχοντας πάρει ένα από τα μπροστινά δόντια της συζύγου. Κανένας από τους δυο δεν κατάφερε να περιγράψει τον δράστη, καθώς όλα έγιναν πολύ γρήγορα.

Μετά από το τρίτο περιστατικό, η αστυνομία ανέλαβε δράση χρησιμοποιώντας σκύλους για να εντοπίσουν την μυρωδιά του δράστη. Τα σκυλιά ακολούθησαν ένα μονοπάτι προς το δάσος, στο οποίο βρέθηκαν ένα ζευγάρι ματωμένα γάντια. Πέρα από αυτό, δεν βρέθηκε τίποτα άλλο.

Η τελευταία επίθεση έγινε Κυριακή βράδυ. Θύμα ήταν μια γυναίκα, η οποία όπως κατέθεσε στην αστυνομία, είχε ξυπνήσει από μια ανατριχιαστική μυρωδιά και αμέσως ένιωσε μια έντονη αδιαθεσία. Η αστυνομία αργότερα ανακάλυψε ότι ο μπαρμπέρης είχε μπει με τον ίδιο τρόπο από το παράθυρο, στη συνέχεια είχε ναρκώνει με χλωροφόρμιο την γυναίκα και της είχε κόψει μια τούφα από τα μαλλιά.

Για τους επόμενους 2 μήνες, οι κάτοικοι ζούσαν μέσα στον τρόμο, περιμένοντας την επόμενη επίθεση του μπαρμπέρη. Όλα αυτά μέχρι η αστυνομία να ανακοινώσει ότι είχε πιάσει τον μπαρμπέρη-φάντασμα. William Dolan, 57 ετών, χημικός. Ο Dolan είχε διαμάχη με ένα από τα θύματα για ένα νομικό ζήτημα και έτσι η αστυνομία συμπέρανε ότι επιτέθηκε στο ζευγάρι για να βρει εκδίκηση. Παρόλο που η κατηγορία δεν αποτελούσε απόδειξη ότι ήταν ο μπαρμπέρης-φάντασμα, η αστυνομία στη συνέχεια βρήκε και μια τούφα μαλλιών πίσω από το σπίτι του Dolan. Ο ίδιος δεν δήλωσε ποτέ ένοχος, ενώ καταδικάστηκε σε 10 χρόνια φυλάκισης με κατηγορία για απόπειρα φόνου. Κατηγορίες σχετικά με τα εγκλήματα του μπαρμπέρη-φάντασμα δεν του απαγγέλθηκαν ποτέ, όμως στα μάτια του κοινού αυτός ήταν ο μπαρμπέρης-φάντασμα.

6 χρόνια μετά, ο Κυβερνήτης της πολιτείας του Μισισιπή επανεξέτασε την υπόθεση και ζήτησε να περάσουν τον Dolan από τεστ ψεύδους. Ο Dolan το πέρασε και έτσι η ποινή του μειώθηκε. Αποφυλακίστηκε το 1951.

Ορισμένοι μοντέρνοι ιστορικοί πιστεύουν ότι ο Dolan δεν υπήρξε ποτέ ένοχος για κανένα έγκλημα και ότι η αστυνομία τον συνέλαβε σε μια περίοδο που οι κάτοικοι βρίσκονταν σε μια μόνιμη κατάσταση πανικού, με στόχο να καταλαγιάσουν τα πνεύματα. Επιπλέον, είναι και το γεγονός η αστυνομία ήθελε να κλείσει γρήγορα την υπόθεση του Μπαρμπέρη-φάντασμα. Θα ήταν πολύ εύκολο να τοποθετήσουν μια τούφα από τα μαλλιά ενός θύματος πίσω από το σπίτι του. Επιπλέον, ο Dolan ήταν φιλοΓερμανός, θεωρούνταν προδότης από τους περισσότερους κατοίκους της πόλης, για αυτό και η σύλληψη του δεν θα προκαλούσε αντιδράσεις. Η υπόθεση λοιπόν, θεωρείται σήμερα άλυτη από αρκετούς ιστορικούς. Ήταν τελικά, ο Dolan ο μπαρμπέρης-φάντασμα που έκοβε τις τούφες από κοιμώμενα κορίτσια; Μάλλον δεν θα το μάθουμε ποτέ.